Dział: Historia Polski

Cmentarz Père Lachaise to jedna z najbardziej znanych nekropolii na Świecie. Założony na początku XIX wieku pod Paryżem, dzisiaj znajduje się w 20 dzielnicy Paryża. Praktycznie od początku swego istnienia stała się miejsce wiecznego spoczynku elity społecznej Francji, Paryża. Ale jest także miejscem gdzie znajdowały się w XIX wieku bezpłatne pochówki. Autorzy przeprowadzili kwerendę na terenie cmentarza, ale także w aktach zarządu cmentarza. Pozwoliło to na ustalenie istnienia około półtora tysiąca grobów, które wiążą się z Polakami. Trudno nawet oszacować liczbę pochowanych Polaków na tym cmentarzu. Są wśród nich emigranci polityczni od lat 20. XIX w. po emigrantów z okresu Solidarności, wybitni Polacy, politycy (premier rządu w Powstaniu Listopadowym Niemojewski, finansiści Wołowski, Epstein, arystokraci Tyszkiewiczowie, Potoccy i wielu wielu innych, wśród nich np. Fryderyk Chopin, którego grób jest zawsze obsypany kwiatami.
Publikacja ma charakter dokumentacyjny. Pierwszym jej celem jest zaprezentowanie aktualnego stanu nagrobków polskich wraz z wyrytymi na nich inskrypcjami (stan na rok 2020), odtworzenie zmian konserwatorskich, rekonstrukcja nagrobków zlikwidowanych, ukazanie pochowków w rozwoju historycznym, od pierwszego pogrzebu znanego Polaka do odtworzenia, w miarę dostępnych źródeł, pełnej listy osób pochowanych na cmentarzu. Przyjmując założenia publikacji, która jest także swoistym wydawnictwem źródłowym, starano się uchwyć cmentarz jako wielowątkowy tekst kultury, tym ważniejszy, że umiejscowiony w obcym środowisku.
Drugim celem było ukazanie treści pochodzących ze źródeł urzędowych (głównie francuskich) – cywilnych aktów zgonów, cytowanych by ustalić fakty genealogiczne. By je uściślić, przeprowadzono obszerną kwerendę w źródłach polskich (w tym kościelnych) i francuskich innych aktów stanu cywilnego, szczególnie aktów urodzin, małżeństw, naturalizacji, nadań orderów etc. Te dane nie tylko pozwoliły na identyfikację zmarłych, ale dostarczyły materiału genealogicznego do dziejów rodziny, pozwoliły określić stan świadomości o pochodzeniu i tożsamości zmarłego, zwłaszcza w sytuacjach, gdy jeden ze współmałżonków był Francuzem, a dzieci wrosły już w środowisko i kulturę francuską.
W pracy przyjęto zasadę podawania szczegółowych informacji o charakterze genealogicznym i tylko podstawowych danych biograficznych. Im większy zasób źródeł wykorzystano (akta metrykalne (stanu cywilnego), inskrypcje nagrobne, klepsydry, wspomnienia pośmiertne, literaturę biograficzną, heraldyczno-genealogiczną, bazy danych), tym większe pojawiły się rozbieżności dotyczące podstawowych faktów, np. daty urodzenia.


"Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury - państwowego funduszu celowego"

szlachta grób genealogia emigracja Francja herb epigrafika inskrypcja

   Kod QR:    Co to jest?
    Więcej informacji

B5